Heute bin ich veggie

Coraz częściej usłyszeć można alarmujące głosy dietetyków informujące o tym, że spożycie mięsa powinno zajmować odległe miejsce na liście priorytetów w naszym codziennym jadłospisie (por. Zasady prawidłowego żywienia wg Instytutu Żywności i Żywienia). Niemcy zdają się jednak kompletnie nie brać sobie tego do serca.

Powszechne jest tu przekonanie, że letnie sobotnie popołudnie to uświęcony wieloletnią tradycją czas wspólnego grillowania i nawet kaprysy pogody nie są w stanie tego zmienić. W zasadzie piątkowe i niedzielne popołudnia postrzegane są dokładnie tak samo. Kilkakrotnie przywoływany już na tym blogu handlowiec, z którym dzielę biurową przestrzeń, będący zarazem moim nieoficjalnym przewodnikiem po niemieckim świecie, ze zgrozą w oczach wyliczał niedawno kolejne weekendy, podczas których ktoś lub coś przeszkodziło mu w zorganizowaniu upragnionego grilla. 

Jeśli pewnego dnia zostaniemy zaproszeni na wspólne plenerowe pichcenie na grillu, warto przygotować się zawczasu i odpowiedzieć sobie na pytanie: Co najczęściej ląduje na rozgrzanym niemieckim ruszcie? Z całą pewnością nie są to tylko kiełbasy. Jak podaje portal "About Food", równie popularne są drobiowe sznycle czy marynowane schaby. Moim osobistym faworytem jest jednak ćevapčići (wym. czewapcziczi) – pikantny mięsny przysmak zapożyczony z kuchni bałkańskiej.

Niemieckie zamiłowanie do mięsa nie mija jednak wraz z dogaszeniem ostatniego kawałka węgla tlącego się na dnie grilla. W każdej niemal piekarni dostać można kanapki z samym tylko kawałkiem smażonego kurczaka albo centrymetrowym plastrem mortadeli. O bratwurstach i currywurstach serwowanych w ulicznych budkach i miniaturowych lokalikach nie muszę nawet wspominać. Niemcy posuwają się nawet o krok dalej, dodając kawałki mięsa do wielu sałatek warzywnych. Natrafiłem całkiem niedawno na kąśliwą acz celną uwagę, że osoby pragnące przejść w tym kraju na dietę wegetariańską, muszą jak najszybciej wykształcić w sobie umiejętność sprawnego wydłubywania mięsa spomiędzy liści sałaty.

Mój żołądek – po uporaniu się z tak obfitującymi w mięso daniami – zazwyczaj domaga się solidnego warzywnego detoksu. Odnoszę jednak wrażenie, że taki obyczaj wywołuje niemałe zdziwienie w kraju, gdzie sałatkę często serwuje się przed głównym daniem, jakby chciano szybko mieć za sobą przykry obowiązek dostarczania sobie witamin, by potem żadne niepotrzebne zielsko nie panoszyło się na talerzu z prawdziwym jedzeniem. 

Kilka tygodni temu, podczas firmowego grilla, koleżanka (która niejednokrotnie widywała mnie już zajadającego się stekami w ramach poprzednich firmowych kolacji) wyraziła zaniepokojenie, że jako wegetarianin będę miał problem ze znalezieniem sobie czegoś do przegryzienia. Wytłumaczyłem jej, że nie jestem wegetarianinem, a jedynie lubię jeść warzywa. Na dźwięk tych słów autentycznie odetchnęła z uglą.

Źródła:

• http://germanfood.about.com/od/celebrations/ss/Schwenker-Grill-BBQ-Stepbystep.htm